eiva

Galego

• Etimoloxía: do árabe aib, defecto.

• Pronuncia: e.j'.β̞a (AFI)

Substantivo masculino

eiva (sg: eiva; pl: eivas)

1. Tacha, defecto físico
   • Exemplo: Ten unha eiva na man dereita
     
     .
2. (Figurado) Tacha, defecto moral.
   • Exemplo: A corrupción é una eiva da política actual
     
     .

• Nota: Redacción baseada en datos do Dicionario da RAG e do Gran dicionario Xerais da lingua.

Termos relacionados

• eivado
• eivar