eivar

Galego

• Etimoloxía: de eiva e -ar.

• Pronuncia: e.j'.β̞aɾ (AFI)

Verbo transitivo

eivar

1. Causarlle a alguén feridas ou un dano físico que lle impida valerse por si mesmo.
   • Exemplo: Eivouno coa fouce
     
     .
2. (Figurado) Ser a causa dun defecto ou dunha imperfección nalgo.
   • Exemplo: Os malos modos no Congreso e no Senado poden eivar a política do país
     
     .

Verbo pronominal

eivar

1. Sufrir unha persoa un dano que lle impida valerse por si mesma.
   • Exemplo: O xinete eivouse ao caer do cabalo
     
     .

• Nota: Redacción baseada en datos do Dicionario da RAG e do Gran dicionario Xerais da lingua.

Termos relacionados

• eiva
• eivado