Galego

  •   Pronuncia: [ˈɛ.rɪ] (AFI)

  Substantivo masculino

erre (sg: erre; pl: erres)

  1. Definición impropia: nome da letra r ou R, que en galego representa o fonema vibrante alveolar sonoro, vibrante simple se vai entre vogais ou vibrante múltiple no resto das posicións.

Traducións


Castelán

  Substantivo feminino

erre (sg: erre; pl: erres)

  1. Erre.


Portugués

  Substantivo masculino

erre (sg: erre; pl: erres)

  1. Erre.


Vasco

  Verbo

erre

  1. Fumar.