exención

Galego

• Etimoloxía: do latín exemptio.

• Pronuncia: /ɛksenˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

exención (sg: exención; pl: exencións)

1. Acción e efecto de eximir ou eximirse.
2. Privilexio de liberarse dunha obriga.

Traducións

• Alemán: Befreiung ^(de)
• Castelán: exención ^(es).
• Catalán: exempció ^(ca)
• Chinés: 豁免 ^(zh)
• Francés: exemption ^(fr)
• Inglés: exemption ^(en)
• Italiano: esenzione ^(it)
• Portugués: isenção ^(pt)
• Vasco: salbuespen ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do latín exemptio.

Substantivo feminino

exención (sg: exención; pl: exenciones)

1. Exención.