incapacidade
Galego
Etimoloxía: do latín incapacitas.
Pronuncia: /iŋkapaθiˈðaðe̝/ (AFI)
Substantivo feminino
incapacidade (sg: incapacidade; pl: incapacidades)
- Falla de capacidade para facer unha cousa.
- Sinónimos: inaptitude, incompetencia, inhabilidade.
- Antónimos: habilidade.
- (Dereito) Estado dunha persoa privada por lei de certos dereitos .
Traducións
- Castelán: incapacidad (es)
- Francés: incapacité (fr)
- Inglés: incapacity (en), inability (en)
- Portugués: incapacidade (pt)
- Alemán: Unfähigkeit (de)
- Armenio: անընունակություն (hy) (anënounavout’youn)
- Búlgaro: неспособност (bg) (niésposobnoct)
- Chinés: 无才 (zh) (wúcái), 無才 (zh)
- Coreano: 산능력 (ko) (sanneungryeok)
- Esperanto: nekapablo (eo)
- Grego: ανικανότητα (el) (anikanóita)
- Italiano: incapacità (it)
- Xaponés: 無能 (ja) (munō)
- Neerlandés: onvermogen (nl)
- Noruegués: udugelighet (no)
- Polaco: nieudolność (pl)
- Ruso: неспособность (ru) (nesposabnost’)
- Songhai oriental: monguroo (ses)
- Sueco: oförmåga (sv)
- Checo: nezpůsobilost (cs), neschopnost (cs)
- Turco: yeteneksizlik (tr)
- Ucraíno: неспроможність (uk) (nespromojnist’)
- Catalán: incapacitat (ca)
- Hebreo: נבצרות (he) (nivtsarut)
Portugués
- Etimoloxía: do latín incapacitas.
Substantivo feminino
incapacidade (sg: incapacidade; pl: incapacidades)