infarto

Galego

• Etimoloxía: do latín īnfartus.

• Pronuncia: /iɱˈfaɾto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

infarto (sg: infarto; pl: infartos)

1. (Patoloxía) Necrose dun tecido corporal causada por isquemia.

Termos relacionados

• infartado
• infarto cerebral
• infarto de miocardio
• infarto intestinal
• infarto pulmonar

Traducións

• Alemán: Infarkt ^(de)
• Castelán: infarto ^(es)
• Chinés: 梗塞 ^(zh)
• Francés: infarctus ^(fr)
• Inglés: infarct ^(en)
• Italiano: infarto ^(it)
• Polaco: zawał ^(pl), infarkt ^(pl)
• Portugués: infarto ^(pt), enfarte ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín īnfartus.

Substantivo masculino

infarto (sg: infarto; pl: infartos)

1. (Patoloxía) Infarto.

Italiano

• Etimoloxía: do latín īnfartus.

Substantivo masculino

infarto (sg: infarto; pl: infarti)

1. (Patoloxía) Infarto.

Portugués

• Etimoloxía: do latín īnfartus.

Substantivo masculino

infarto (sg: infarto; pl: infartos)

1. (Patoloxía) Infarto.