isohieta

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ὑετός (huetós, "choiva"); e o prefixo iso-.

• Pronuncia: [ isoˈjɛta̝ ] (AFI)

Substantivo feminino

isohieta (sg: isohieta; pl: isohietas)

1. (Meteoroloxía) Liña imaxinaria nun mapa que une os lugares que teñen as mesmas precipitacións nun determinado tempo.
   • Exemplo: As isohietas marcan os lugares coas mesmas choivas durante todo o ano.
     
     

Traducións

• Africáner: isohieet ^(af)
• Alemán: Isohyete ^(de)
• Castelán: isoyeta ^(es)
• Checo: izohyeta ^(cs)
• Eslovaco: izohyeta ^(sk)
• Esloveno: izohieta ^(sl)
• Estoniano: isohüeet ^(et)
• Francés: isohyète ^(fr)
• Inglés: isohyet ^(en)
• Italiano: isoieta ^(it)
• Neerlandés: isohyeet ^(nl)
• Noruegués: isohyet ^(no)
• Polaco: izohieta ^(pl)
• Ruso: изогиета ^(ru)

Adxectivo

isohieta (ms: isohieto; mpl: isohietos; fs: isohieta; fpl: isohietas)

1. Femenino singular de isohieto.