joint

Inglés

• Etimoloxía: do francés antigo joint, de joindre.

• Pronuncia: /dʒɔɪnt/ (AFI)

Adxectivo

joint (non comparábel)

1. Conxunto, feito de xeito colaborativo por dúas ou máis persoas ou entidades.
   • Exemplo: The play was a joint production between the two companies.
     
     
   • Tradución: O xogo era unha produción conxunta das dúas empresas.

Substantivo

joint (sg: joint; pl: joints)

1. Xunta, punto onde se unen dous (ou máis) compoñentes dunha estrutura.
2. (Anatomía) Articulación, xoga.
3. (Coloquial) Restaurante, taberna ou calquera outro negocio similar.
4. (Coloquial) Cigarro de marihuana, porro.
5. (Coloquial) A prisión.
   • Observacións: Neste caso, vai sempre precedida por the: the joint.