kniv

Danés

• Etimoloxía: do nórdico antigo knífr, co mesmo significado, co mesmo significado, do protoxermánico *knībaz, do protoindoeuropeo *gneybʰ-.

• Pronuncia: /kniːv/ (AFI)

Substantivo

kniv

1. Coitelo.

Noruegués

• Etimoloxía: do nórdico antigo knífr, co mesmo significado, co mesmo significado, do protoxermánico *knībaz, do protoindoeuropeo *gneybʰ-.

Substantivo

kniv

1. Coitelo.

Sueco

• Etimoloxía: do sueco antigo knīver, do nórdico antigo knífr, co mesmo significado, do protoxermánico *knībaz, do protoindoeuropeo *gneybʰ-.

• Pronuncia: /kniːv/ (AFI)

• Escoitar: «kniv» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

kniv

1. Coitelo.