lábaro

Galego

Lábaro romano, onde o monograma de Cristo substitúe ás aguias imperiais

• Etimoloxía: do latín tardío labărum

Substantivo masculino

lábaro (sg: lábaro; pl: lábaros)

1. (Historia) Estandarte romano.
2. (Historia, Arte) Símbolo cristián moi utilizado na arte relixiosa formado polas dúas primeiras letras da palabra Cristo en grego (X (khi) e P (rho), abreviatura de XP(IΣTOΣ), Xesucristo), superpostas e pechadas nun círculo. É común que o monograma se complete coas letras alfa e omega, que representan a Xesús como principio e fin de tódalas cousas.
   • Exemplo: Foi o emperador Constantino o Grande quen mandou debuxar o crismón sobre o seu lábaro tras velo en soños como garantía de victoria na batalla contra Magencio.
     
     

Sinónimos

• crismón
• estandarte

Traducións

• Inglés: labarum ^(en)
• Castelán: lábaro ^(es)
• Francés: labarum ^(fr)
• Portugués: lábaro ^(pt)