larachés

Galego

• Etimoloxía: de Laracha.

• Pronuncia: /la.ɾaˈt͡ʃes/ (AFI)

Substantivo

larachés (ms: larachés; mpl: laracheses; fs: larachesa; fpl: larachesas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural do concello da Laracha.

Adxectivo

larachés (ms: abegondense; mpl: abegondenses; fs: abegondensa; fpl: abegondensas)

1. Relativo ou pertencente á Laracha e a súa xente.