habitante

Galego

Etimoloxía: do latín habitans, participio de presente de habitare ("habitar"), frecuentativo de habere ("ter"), do protoitálico *χabfē-, do protoindoeuropeo *gʰabʰ-, *gʰh₁bʰ-, ("tomar").

Pronuncia: /aβiˈtante̝/ (AFI)

Substantivo

habitante ----

	singular	plural
masculino	habitante	habitantes
feminino	habitante	habitantes

Que reside habitualmente nun determinado lugar.

Traducións

Traducións

Africáner: inwoner ^(af)
Alemán: Einwohner ^(de) ,Bewohner ^(de)
Alto sorabo: wobydler ^(hsb)
Árabe: ساكن ^(ar)
Baixo sorabo: wobydlaŕ ^(dsb)
Castelán: habitante ^(es)
Catalán: habitant ^(ca)
Checo: obyvatel ^(cs)
Coreano: 주민 ^(ko)
Croata: žitelj ^(hr), stanovnik ^(hr)
Danés: beboer ^(da), indbygger ^(da)
Escocés: indwaller ^(sco)
Esloveno: obyvateľ ^(sl)
Esperanto: loĝanto ^(eo), enloĝanto ^(eo)
Estoniano: asukas ^(et)
Feroés: íbúgvi ^(fo)
Finés: asukas ^(fi)

Francés: habitant ^(fr), résident ^(fr)
Frisón: bewenner ^(fy)
Grego: κάτοικος ^(el)
Hebreo: תושב ^(he)
Húngaro: lakó ^(hu)
Ido: habitanto ^(io)
Indonesio: penduduk ^(id)
Inglés: inhabitant ^(en), dweller ^(en)
Inglés antigo: buend ^(ang)
Irlandés: áitreabhach ^(ga), áitreabhthóir ^(ga)
Islandés: borgari ^(is) ,íbúi ^(is)
Italiano: abitante ^(it)
Latín: cultor ^(la), incola ^(la), habitator ^(la)
Lojban: xabju ^(jbo)
Luxemburgués: Awunner ^(lb)
Macedonio: жител ^(mk)
Mandarín: 居民 ^(cmn)

Neerlandés: bewoner ^(nl), inwoner ^(nl)
Noruegués: innbygger ^(no)
Noruegués nynorsk: innbyggjar ⁽ⁿⁿ⁾
Occitano: abitant ^(oc)
Papiamento: habitante ^(pap)
Polaco: mieszkaniec ^(pl)
Portugués: habitante ^(pt)
Romanés: locuitor ^(ro)
Ruso: житель ^(ru)
Sardo: abitante ^(sc)
Serbio: stanovnik ^(sr), žitelj ^(sr)
Siciliano: abbitanti ^(scn)
Suahili: mkazi ^(sw)
Sueco: invånare ^(sv)
Vasco: biztanle ^(eu)
Xaponés: 居住者 ^(ja), 住民 ^(ja)

Castelán

Substantivo

habitante

Habitante.

Papiamento

Substantivo

habitante

Habitante.

Portugués

Substantivo

habitante

Habitante.

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=habitante&oldid=610636»