lever

Danés

• Etimoloxía: do danés antigo liuær, do nórdico antigo lifr, do protoxermánico *librō.

• Pronuncia: /ˈlewˀɐ/ (AFI)

Substantivo

lever

1. (Anatomía) Fígado.

Francés

• Etimoloxía: do francés medio lever, do francés antigo lever, do latín levāre, de levō, de levis.

• Pronuncia: /lə.ve/ (AFI)

• Escoitar: «lever» (Ficheiro ─ axuda)

Verbo

lever

Infinitivo	Participio
lever	levé

1. levantar.

Frisón

Substantivo

lever

1. (Anatomía) Fígado.

Inglés

• Etimoloxía: do inglés medio lever, levore, levour, do francés antigo leveor, leveur, do latín levātor, de levō.

• Pronuncia: /ˈliː.və/ (AFI)

Substantivo

lever (sg: lever; pl: levers)

1. Panca.

Neerlandés

• Etimoloxía: do neerlandés medio lēvere, do neerlandés antigo *levara, do protoxermánico *librō.

• Pronuncia: /ˈleːvər/ (AFI)

• Escoitar: «lever» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

lever

1. (Anatomía) Fígado.

Noruegués

• Etimoloxía: do nórdico antigo lifr, do protoxermánico *librō, do protoindoeuropeo *leyp-, de *ley-.

Substantivo

lever

1. (Anatomía) Fígado.

Sueco

• Etimoloxía: do nórdico antigo lifr, do protoxermánico *librō, do protoindoeuropeo *leyp-, de *ley-.

• Escoitar: «lever» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

lever

1. (Anatomía) Fígado.