lithium

Francés

Substantivo masculino

• Etimoloxía: (1839) Do grego antigo λίθος, lithos (« pedra ») co sufixo -ium (para refirirse a un metal). Nomeado en 1817 polo químico sueco Jöns Jacob Berzelius, debese tal nome por ser descuberto no reino mineral en oposición au sodio e o potasio descobertos no reino vexetal.

• Pronuncia: /li.tjɔm/ (AFI)

lithium (sg: lithium; pl: lithiums)

1. (Química) Litio.

Inglés

• Etimoloxía: do grego antigo λίθος, lithos (« pedra »)

• Pronuncia: /ˈlɪθiəm/ (AFI)

Substantivo

lithium

1. (Química) Litio.