mineral
Galego
- Pronuncia: /mi.nɛ.ˈɾal/ (AFI)
(sg: mineral; pl: minerais)
- (Xeoloxía) Dise da materia que non forma parte dos seres vivos.
- Exemplo: O concepto de materia mineral oponse ao de materia viva ou materia orgánica.
- Exemplo: O concepto de materia mineral oponse ao de materia viva ou materia orgánica.
(sg: mineral; pl: minerais)
- (Xeoloxía) Substancia natural, sólida, cristalina, de composición química definida (ou que pode variar entre límites estreitos) e que ten unhas propiedades físicas e químicas tamén definidas.
- Exemplo: A parte da xeoloxía que se dedica ao estudo dos minerais é a mineraloxía.
- Observacións: Segundo esta definición, as substancias líquidas ou gasosas presentes na Terra, así como as sólidas non cristalinas, non son consideradas minerais, nin tampouco as obtidas artificialmente. Así e todo, ás veces, algunhas das primeiras, como o carbón e o petróleo, si se consideran.
- Exemplo: A parte da xeoloxía que se dedica ao estudo dos minerais é a mineraloxía.
Traducións
- Francés: minéral (fr)
- Africáner: mineraal (af)
- Alemán: Mineral (de)
- Inglés: mineral (en)
- Vasco: mineral (eu)
- Catalán: mineral (ca)
- Danés: mineral (da)
- Castelán: mineral (es)
- Esperanto: mineralo (eo)
- Finés: kivennäinen (fi), mineraali (fi)
- Galés: mwyn (cy)
- Ido: mineralo (io)
- Italiano: minerale (it)
- Kotava: kawa (avk)
- Neerlandés: delfstof (nl), mineraal (nl)
- Noruegués: malm (no), mineral (no)
- Occitano: mineral (oc)
- Papiamento: mineral (pap)
- Polaco: minerał (pl)
- Portugués: mineral (pt)
- Romanés: mineral (ro)
- Saami do norte: minerála (se)
- Sueco: mineral (sv)
- Checo: minerál (cs)
- Vietnamita: khoáng vật (vi)
- Irlandés: mianra (ga)