loito

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués luito, do latín luctus.

• Pronuncia: /ˈlojtʊ/ (AFI)

Substantivo masculino

loito (sg: loito; pl: loitos)

1. Sentimento de dor tras a morte de alguén, ou por algunha calamidade.
2. Período de tempo de dó pola morte de alguén.
3. Roupas negras que se usan como sinal de tristeza pola morte de alguén.

Traducións

• Castelán: luto ^(es)
• Francés: deuil ^(fr)
• Italiano: lutto ^(it)
• Portugués: luto ^(pt)