lucimento

Galego

• Etimoloxía: de lucir e o sufixo -mento.

• Pronuncia: /luθiˈmentʊ/, /luθiˈmɛntʊ/ (AFI)

Substantivo masculino

lucimento (sg: lucimento; pl: lucimentos)

1. Acción e efecto de lucir.

Traducións

• Alemán: Brillanz ^(de)
• Castelán: lucimiento ^(es)
• Chinés: 华晨 ^(zh)
• Francés: brillance ^(fr)
• Inglés: brilliance ^(en)
• Italiano: brillantezza ^(it)
• Portugués: luzimento ^(pt)