lucir

Galego

• Etimoloxía: do latín lucere.

• Pronuncia: /luˈθiɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

lucir

1. Emitir luz un corpo.
   • Sinónimos: brillar, coruscar, relucir, resplandecer.
2. Causar boa impresión algo ou alguén, destacar de xeito favorable.
   • Antónimos: deslucir.
3. Dar bos resultados visíbeis un traballo ou esforzo.
   • Sinónimos: arrequecer.
4. (Figurado) Manifestar ou destacarse unha calidade sobresaínte ou sensación positiva.
   • Sinónimos: brillar, refulxir, relucir, resplandecer.

Verbo transitivo

lucir

1. Amosar alguén algo que cause admiración.
2. Cubrir ou branquear unha superficie, normalmente unha parede con xeso, cal ou outro material.

Verbo pronominal

lucirse

1. Amosarse con algo ou alguén que chame a atención ou cause boa impresión.
2. Realizar algo que chame a atención.

Termos relacionados

• lucente
• lucenza
• lucidamente
• lúcidamente
• lucidez
• lucido
• lúcido
• lucimento
• relucir

Traducións

• Castelán: lucir ^(es), enlucir ^(es)
• Inglés: illuminate ^(en), shine ^(en), show ^(en), plaster ^(en)
• Portugués: luzir ^(pt), estucar ^(pt)

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	lucir
Xerundio	lucindo
Participio	lucido, lucida, lucidos, lucidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	luzo	loces	loce	lucimos	lucides	locen
	Copretérito	lucía	lucías	lucía	luciamos	luciades	lucían
	Pretérito	lucín	luciches	luciu	lucimos	lucistes	luciron
	Antepretérito	lucira	luciras	lucira	luciramos	lucirades	luciran
	Futuro	lucirei	lucirás	lucirá	luciremos	luciredes	lucirán
	Pospretérito	luciría	lucirías	luciría	luciriamos	luciriades	lucirían
Modo Subxuntivo	Presente	luza	luzas	luza	luzamos	luzades	luzan
	Pretérito	lucise	lucises	lucise	lucísemos	lucísedes	lucisen
	Futuro	lucir	lucires	lucir	lucirmos	lucirdes	luciren
Modo Imperativo	Afirmativo		luce	luza1		lucide	luzan1
	Negativo		luzas	luza1		luzades	luzan1
Infinitivo conxugado		lucir	lucires	lucir	lucirmos	lucirdes	luciren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín lucere.

• Pronuncia: /luˈθiɾ/ ou /luˈsiɾ/ (AFI)

Verbo

lucir

1. Lucir.