magneto

Galego

• Pronuncia: /maɡˈneto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

magneto (sg: magneto; pl: magnetos)

1. Xerador de corrente eléctrica no que o indutor está formado por un ou máis imáns permanentes.

Traducións

• Castelán: magneto ^(es)
• Francés: magnéto ^(fr)
• Inglés: magneto ^(en)
• Portugués: magneto ^(pt)

Castelán

Substantivo masculino

magneto (sg: magneto; pl: magnetos)

1. Magneto.

Esperanto

Substantivo

magneto

1. Imán.

Ido

Substantivo

magneto

1. Imán.

Inglés

Substantivo

magneto (sg: magneto; pl: magnetos)

1. Magneto.

Portugués

Substantivo masculino

magneto (sg: magneto; pl: magnetos)

1. Magneto.