mostièr
Occitano
Etimoloxía: do latín monasterium, do grego antigo μοναστήριον (monastḗrion, “cela de ermitán”), de μόνος (mónos, “só”).
Pronuncia: [mus'tjɛ] (AFI)
Substantivo masculino
mostièr (sg: mostièr; pl: mostièrs)