navalla

Galego

navalla (1)

navalla (2)

• Etimoloxía: do galego-portugués navalla, do latín novacula.

• Pronuncia: [naˈβa.ʎɐ] (AFI)

Substantivo feminino

navalla (sg: navalla; pl: navallas)

1. Coitelo consistente nun fío que se pode gardar nunha rañura do mango do mesmo mediante unha xunta entre as partes.
2. (Zooloxía, alimentación) Especies de moluscos bivalvos mariños da superfamilia dos solenoideos (familias dos solénidos e dos fáridos), caracterizados polas súas valvas alongadas e simétricas, e tamén chamados longueiróns algúns deles.

Traducións

navalla (1)

Castelán: navaja (es) Francés: rasoir (fr)

Inglés: razor (en)

Portugués: navalha (pt)

navalla (2)

Bretón: kontelleg (br) Castelán: navaja (es) Francés: couteau (fr)

Inglés: razor clam (en) Irlandés: scianbhreallach (ga), scian mhara (ga) Italiano: cannolicchio (it)

Portugués: navalheira (pt)