nord

Grafías semellantes:     Nord ,    nòrd ,    nord-

Catalán

• Etimoloxía: do francés nord, do inglés antigo norþ, do protoxermánico *nurþrą.

• Pronuncia: /ˈnɔrt/ (AFI)

Substantivo

nord

1. norte.

Danés

• Etimoloxía: do nórdico antigo norðr, do protoxermánico *nurþrą.

• Pronuncia: /noːr/ (AFI)

Substantivo

nord

1. norte.

Termos relacionados

• nordøst
• nordvest

Francés

• Etimoloxía: do inglés antigo norþ, do protoxermánico *nurþrą.

• Pronuncia: /nɔʁ/ (AFI)

• Escoitar: «nord» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

nord

1. norte.

Descendentes

• Asturiano: norte
• Castelán: norte
• Catalán: nord
• Galego: norte, nord-
• Italiano: nord
• Portugués: norte
• Romanche: nord
• Romanés: nord

Italiano

• Etimoloxía: do francés nord, do inglés antigo norþ, do protoxermánico *nurþrą.

• Pronuncia: /nɔrd/ (AFI)

Substantivo

nord

1. norte.

Noruegués

• Etimoloxía: do nórdico antigo norðr, do protoxermánico *nurþrą.

• Pronuncia: /nuːɖ/ (AFI)

Substantivo

nord

1. norte.

Romanés

• Etimoloxía: do francés nord, do inglés antigo norþ, do protoxermánico *nurþrą.

Substantivo

nord

1. norte.

Sueco

• Etimoloxía: do nórdico antigo norðr, do protoxermánico *nurþrą.

• Pronuncia: /nuːɖ/ (AFI)

• Escoitar: «nord» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

nord

1. norte.

Variantes

• norr