norte

Galego

• Etimoloxía: do francés nord, do inglés antigo norþ, do protoxermánico *nurþrą.

• Pronuncia: /ˈnɔɾte̝/ (AFI)

Substantivo masculino

norte

1. Un dos catro puntos cardinais, dirixido ao Polo Norte.

Aragonés

• Etimoloxía: do francés nord, do inglés antigo norþ, do protoxermánico *nurþrą.

Substantivo masculino

norte

1. Norte.

Asturiano

• Etimoloxía: do francés nord, do inglés antigo norþ, do protoxermánico *nurþrą.

Substantivo masculino

norte

1. Norte.

Castelán

• Etimoloxía: do francés nord, do inglés antigo norþ, do protoxermánico *nurþrą.

Substantivo masculino

norte

1. Norte.

Portugués

• Etimoloxía: do francés nord, do inglés antigo norþ, do protoxermánico *nurþrą.

Substantivo masculino

norte

1. Norte.