oído externo

Galego

• Etimoloxía: de oído e externo.

• Pronuncia: /'oi.ðo̝ eks.'tɛɾno̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

oído externo

1. (Anatomía) Primeira parte anatómica do oído que, no home e en case todos os mamíferos, está formada polo pavillón auricular e o conduto auditivo externo.