oranger

Francés

• Etimoloxía: de orange co sufixe -er.

• Pronuncia: /ɔ.ʁɑ̃.ʒe/ (AFI)

• Escoitar: «oranger» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

oranger (sg: oranger; pl: orangers)

1. (Botánica) Laranxeira.

Verbo transitivo

oranger

1. Darlle un ton alaranxado a algo.