orfo

Galego

• Etimoloxía: do latín tardío orphănus, e este do grego antigo ὀρφανός orphanós.

• Pronuncia: /ˈor.fo/ (AFI)

Adxectivo

orfo (ms: orfo; mpl: orfos; fs: orfa; fpl: orfas)

1. Dito dunha persoa menor de idade, á que se lle morreu o pai e a nai ou un dos dous.
   • Exemplo: O neno é orfo de pai e nai.
     
     
2. (Figurado) Que está falto de algo e, especialmente, de amparo.
   • Exemplo: Cos bombardeos da guerra a cidade quedou orfa.
     
     

Termos relacionados

orfanato, orfandade