painkiller
Inglés
Etimoloxía: de pain, do francés antigo peine, do latín poena, do grego antigo ποινή (poinê); e de killer, de kill, e este de orixe incerta, probablemente do inglés antigo cwellan.
Pronuncia: /ˈpeɪnˌkɪlər / (AFI)
Substantivo
painkiller (sg: painkiller; pl: painkillers)
- Analxésico de grande intensidade, droga que fai insensíbel o corpo á dor.