papoula

Galego

• Pronuncia: [paˈpow.lɐ] (AFI)

Substantivo feminino

papoula (sg: papoula; pl: papoulas)

1. (Botánica) Planta herbácea da familia das papaveráceas, habitual nos campos cultivados con cereais, tamén se atopa nas beiras das estradas e nas praderías.

Nome científico

• Papaver rhoeas

Traducións

• Castelán: amapola ^(es)
• Francés: coquelicot ^(fr)
• Albanés: lulëkuqe ^(sq)
• Alemán: Mohnblume ^(de)
• Alemánico: Plàpperros ^(als)
• Inglés: poppy ^(en)
• Armenio: կակաչ ^(hy) (kakač)
• Catalán: rosella ^(ca)
• Corso: pampasgiolu ^(co), paparone ^(co)
• Esperanto: papaveto ^(eo)
• Finés: unikko ^(fi)
• Frisón: klaproas ^(fy)
• Grego:  παπαρούνα ^(el) (paparúna)
• Húngaro: mák ^(hu), pipacs ^(hu)
• Ido: papavero ^(io)
• Islandés:  draumsóley ^(is)
• Italiano: papavero ^(it)
• Xaponés:  芥子 ^(ja) (keshi)
• Luxemburgués: Feierblumm ^(lb)
• Neerlandés: klaproos ^(nl), papaver ^(nl)
• Occitano: capròsa ^(oc), parpèl ^(oc), rosèla ^(oc), rogilhon ^(oc), pavòt ^(oc)
• Valón: pavoe ^(wa), fleur di tonire ^(wa), , coclet ^(wa)
• Polaco: mak ^(pl)
• Portugués: papoula ^(pt)
• Vasco: mitxoleta ^(eu)

Portugués

Substantivo feminino

papoula (sg: papoula; pl: papoulas)

1. (Botánica) Papoula.