peón

Galego

• Pronuncia: /peˈoŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

peón (sg: peón; pl: peóns)

1. (Profesións) Profesional obreiro que realiza traballos non especializados ou traballa como axudante nalgúns oficios.
2. Persoa que circula andando por unha cidade, vila ou vía asfaltada.
3. Cada unha das oito pezas de menor valor no xogo do xadrez.
4. (Xogo e xoguete) Peza de madeira esférica ou cónica, rematada en punta pola parte inferior, que se fai xirar (“bailar”) cos dedos.
   • Sinónimos: bailarete, pión.
5. (Xogo e xoguete) Peza de madeira esférica ou cónica, rematada en punta pola parte inferior, que se fai xirar (“bailar”) cunha corda.
   • Sinónimos: buxaina, pión.
6. (Profesións) Empregado cuxo traballo é de carácter manual.
   • Sinónimos: obreiro, peón.

Termos relacionados

• Peonil, xornaleiro.

Traducións

• Castelán: (4, 5) trompo ^(es).
• Francés: (1, 6) manœuvre ^(fr), (3) pion ^(fr), (5) toupie ^(fr).
• Inglés: (6) hand ^(en).