pergamiño

Galego

Pergamiño Vindel

• Etimoloxía: do galego-portugués purgamẽo, do latín pergamīnum, e este do grego antigo περγαμηνή (pergamēnḗ, literalmente 'de Pérgamo', cidade famosa pola produción de pergameos).

• Pronuncia: /peɾɣaˈmiɲo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

pergamiño (sg: pergamiño; pl: pergamiños)

1. Pel de animal (normalmente de cabra, carneiro ou ovella) tratada de forma especial, curtida e estirada, para poder escribir sobre ela, ademais doutros usos.
   • Sinónimos: pergameo.
2. Documento que se escribiu neste material.
   • Exemplo: O pergamiño Vindel contén as únicas cantigas coñecidas de Martín Codax.
     
     
   • Sinónimos: pergameo.

Termos relacionados

• becerro, cartulario, tombo

Traducións

• Alemán: Pergament ^(de)
• Castelán: pergamino ^(es)
• Francés: parchemin ^(fr)
• Inglés: parchment ^(en)
• Italiano: pergamena ^(it)
• Portugués: pergaminho ^(pt)