pichel

Galego

• Etimoloxía: do francés antigo pichier.

• Pronuncia: [piˈt͡ʃɛl] (AFI)

Substantivo masculino

Pichel alemán para beber cervexa.

pichel (sg: pichel; pl: picheis)

1. Recipiente para servi-lo viño ou bebelo directamente. Adoitan ser de estaño, de forma troncocónica e cunha asa soldada na boca.
   • Sinónimos: pichela (máis ancha co pichel propiamente dito).
   • Termos relacionados: picheleiro.
2. Depósito para tinxi-las redes, usado na ría de Pontevedra.
   • Termos relacionados: encascar.

Traducións

• Francés: pichet ^(fr) (1).