proglote
Galego
- Etimoloxía: do latín científico proglottis, xenitivo de proglottidis, que, á súa vez procede do grego antigo προγλωσσίς proglōssís, 'a punta da lingua'.
- Pronuncia: /pro.'glo.te/ (AFI)
proglote (sg: proglote; pl: proglotes)
- (Zooloxía) Cada un dos segmentos nos que se divide o corpo dos platihelmintos.
- Exemplo: As tenias teñen gran número de proglotes
.
- Exemplo: As tenias teñen gran número de proglotes