pronao

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo πρόναος (prónaos).

• Pronuncia: /pɾoˈnao̝/ (AFI)

Substantivo masculino

pronao (sg: pronao; pl: pronaos)

1. (Arquitectura) Vestíbulo ou entrada dun templo grego ou romano.

Traducións

• Alemán: Pronaos ^(de)
• Castelán: pronao ^(es), pronaos ^(es).
• Catalán: prónaos ^(ca)
• Francés: pronaos ^(fr)
• Inglés: pronaos ^(en)
• Italiano: pronao ^(it)
• Polaco: pronaos ^(pl)
• Portugués: pronau ^(pt)
• Romanés: pronaos ^(ro)
• Vasco: pronaos ^(eu)