reciclaxe

Galego

• Etimoloxía: de reciclar.

• Pronuncia: /reθiˈklaʃe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

reciclaxe (sg: reciclaxe; pl: reciclaxes)

1. Acción e efecto de reciclar ou reciclarse.
2. Transformación das formas e presentacións habituais dos obxectos de cartón, papel, lata, vidro, algúns plásticos e residuos orgánicos, en materias primas que a industria de manufactura pode utilizar de novo.
3. Conxunto de actividades que pretenden reutilizar partes de artigos que no seu conxunto chegaron ao termo da súa vida útil, pero que admiten un uso adicional para algún dos seus compoñentes ou elementos.

Traducións

• Alemán: Recycling ^(de)
• Aragonés: reciclache ^(an)
• Asturiano: reciclaxe ^(ast)
• Castelán: reciclaje ^(es), reciclamiento ^(es)
• Catalán: reciclatge ^(ca)
• Chinés: 回收 ^(zh)
• Francés: recyclage ^(fr)
• Inglés: recycling ^(en)
• Italiano: riciclaggio ^(it)
• Mirandés: reciclaige ^(mwl)
• Occitano: reciclatge ^(oc)
• Polaco: recykling ^(pl)
• Portugués: reciclagem ^(pt)
• Vasco: birziklatze ^(eu)

Asturiano

• Etimoloxía: de reciclar e o sufixo -axe.

Substantivo masculino

reciclaxe (sg: reciclaxe; pl: reciclaxes)

1. Reciclaxe.