rexoubeiro

Galego

• Etimoloxía: de rexoubar.

• Pronuncia: /reʃowˈβejɾo̝/ (AFI)

Adxectivo

rexoubeiro (ms: rexoubeiro; mpl: rexoubeiros; fs: rexoubeira; fpl: rexoubeiras)

1. [Persoa] a quen lle gusta andar de troula.
   • Sinónimos: carallán, fandangueiro, festeiro, festexeiro, folieiro, gallofeiro, garuleiro, pándego, trangalleiro, trouleiro, tunante.
2. [Persoa] que anda contando contos e criticando diante duns a conduta doutros.
   • Sinónimos: cubilleiro, murmurador.

Traducións

• Castelán: (1) juerguista ^(es); (2) chismoso ^(es).
• Francés: (2) commère ^(fr).
• Inglés: gossip ^(en), gossiper ^(en), gossipmonger ^(en)