rinofarinxe

Galego

• Etimoloxía: de rino- e farinxe.

• Pronuncia: /ri.no.fa.'rin.ʃe̯/ (AFI)

Substantivo feminino

rinofarinxe

1. (Anatomía) Parte superior da farinxe, situada ao final das fosas nasais, por encima do padal brando.
   • Exemplo: A rinofarinxe comunícase co oído medio a través da trompa de Eustaquio.
     
     

Sinónimos

• nasofarinxe

Termos relacionados

• rinofarínxeo

Traducións

• Castelán: rinofaringe ^(es)
• Inglés: rhinopharynx ^(en)
• Francés: rhinopharynx ^(fr)
• Portugués: rinofaringe ^(pt)