romeu

Galego

• Etimoloxía: do latín rosmarīnus.

• Pronuncia: /roˈmew/ (AFI)

Substantivo masculino

romeu (sg: romeu; pl: romeus)

1. (Alimentación) (Botánica) Arbusto perennifolio, da familia das lamiáceas, que se emprega como herba aromática, que medra silvestre na rexión mediterránea da Europa meridional, norte de África e tamén, na Asia menor.

Nome científico

• Rosmarinus officinalis

Traducións

• Alemán: Rosmarin ^(de)
• Castelán: romero ^(es)
• Chinés: 迷迭香 ^(zh)
• Francés: romarin ^(fr)
• Inglés: rosemary ^(en)
• Italiano: rosmarino ^(it)
• Polaco: rozmaryn ^(pl)
• Portugués: alecrim ^(pt)
• Ruso: розмарин ^(ru)