ruda

Galego

• Etimoloxía: do latín rūta.

• Pronuncia: /ˈruða̝/ (AFI)

Substantivo feminino

ruda (sg: ruda; pl: rudas)

1. (Botánica) Planta herbácea perenne, subleñosa, da familia Rutaceae, nativa do sur de Europa. Cultívase como planta ornamental e de xardín, polas súas follas verdes azuladas e as súas pequenas flores amarelas, cun caracterísitico forte cheiro.
   • Nome científico: Ruda graveolens.

Termos relacionados

• ruda brava, ruda de montaña

Traducións

• Alemán: Raute ^(de)
• Castelán: ruda ^(es)
• Chinés: 街 ^(zh)
• Francés: rue ^(fr)
• Inglés: rue ^(en)
• Italiano: ruta ^(it)
• Portugués: ruda ^(pt), arruda ^(pt)

Adxectivo

ruda (ms: rudo; mpl: rudos; fs: ruda; fpl: rudas)

1. Feminino singular de rudo.