sin

Bretón

• Etimoloxía: do latín signum.

Substantivo masculino

sin

1. Signo.

Castelán

Preposición

sin

1. Sen.

Inglés

• Etimoloxía: do inglés antigo synn.

• Pronuncia: /sɪn/ (AFI)

• Escoitar: «sin» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

sin (sg: sin; pl: sins)

1. Pecado.

Verbo

---

presente	presente (3ª persoa)	pretérito	participio	xerundio
sin	sins	sinned	sinned	sinning

to sin

1. Pecar.