stjarna

Islandés

• Etimoloxía: do nórdico antigo stjarna, do protoxermánico *sternǭ, do protoindoeuropeo *h₂stḗr.

• Pronuncia: /ˈstjartna/ (AFI)

Substantivo feminino

stjarna

1. (Astronomía) Cometa.

Nórdico antigo

• Etimoloxía: do protoxermánico *sternǭ, do protoindoeuropeo *h₂stḗr.

Substantivo feminino

stjarna

1. (Astronomía) Estrela.

Descendentes

• Islandés: stjarna
• Feroés: stjørna
• Norn: sterna
• Noruegués: stjerne
• Sueco antigo: stiærna
  • Sueco: stjärna
• Danés antigo: stiærnæ
  • Danés: stjerne
• Elfdaliano: stienna
• Gútnico: stjännå, stjänne
• Escanio: stjærna
• Inglés medio: sterne, stern, starne, starn, sterrne, steorrne
  • Inglés: starn
  • Escocés: starn