estrela

Galego

• Etimoloxía: do latín stella.

• Pronuncia: [es̺ˈt̪ɾe.lɐ] (AFI)

• Escoitar: «estrela» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

estrela (sg: estrela; pl: estrelas)

1. (Astronomía) Corpo celeste que brilla emitindo luz propia.

Traducións

(1) Corpo celeste.

Africáner: ster (af). Alemán: Stern (de). Alemánico: Stärn (als). Alto sorabo: hwězda (hsb). Aragonés: estrela (an). Armenio: աստղ (hy). Asturiano: estrella (ast). Azarí: ulduz (az). Baixo sorabo: gwězda (dsb). Bávaro: Stean (bar). Bielorruso: зорка (be). Búlgaro: звезда (bg). Castelán: estrella (es). Catalán: estel (ca), estrela (ca), estrella (ca). Checo: hvězda (cs). Cheién: hotohke (chy). Cheroqui: ᏃᏈᏏ (chr). Chinés: 星 (zh) (xīng).

Coreano: 별 (ko) (byeol). Córnico: steren (kw). Escocés: starn (sco). Eslovaco: hviezda (sk). Esloveno: zvezda (sl). Estoniano: täht (et). Finés: tähti (fi). Francés: étoile (fr). Francés antigo: êteila (fro). Hakka: 星 (hak) (senˊ ). Húngaro: csillag (hu). Inglés: star (en). Irlandés: réalta (ga). Italiano: stella (it). Letón: zvaigzne (lv). Lituano: žvaigždė (lt). Luxemburgués: Stär (lb). Manés: rollage (gv).

Minnan: 星 (nan) (tshenn (nan)/tshinn (nan).). Neerlandés: ster (nl). Polaco: gwiazda (pl). Portugués: estrela (pt). Romanés: stea (ro). Ruso: звезда (ru). Samoxiciano: žvāzdie (sgs). Tagalo: bituin (tl). Tao: mata no angit (tao). Thao: kilhpuz (ssf). Turco: yıldız (tr). Turcomán: ýyldyz (tk) Vasco: izar (eu). Véneto: stéła (vec). Vietnamita: sao (vi). Xaponés: 星 (ja) (ほし, hoshi). Xeorxiano: ვარსკვლავი (ka).

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da astronomía

Termos relacionados

• estrela binaria
• estrela de Barnard
• estrela de neutróns
• estrela dobre
• estrela fugaz
• Estrela Polar
• estrela Wolf-Rayet
• estrela xigante
• constelación
• galaxia

Portugués

• Etimoloxía: do latín stella.

• Pronuncia: /iʃ.ˈtɾe.lɐ/ (AFI)

Substantivo feminino

estrela (sg: estrela; pl: estrelas)

1. (Astronomía) Estrela.