Galego

  •   Pronuncia: /teˈnente̝ koɾoˈnɛl/ /teˈnɛnte̝ koɾoˈnɛl/ (AFI)

  Locución substantiva masculina

tenente coronel (ms: tenente coronel; mpl: tenentes coroneis; fs: tenenta coronela; fpl: tenentas coronelas)

  1. (Exército) Militar de graduación inmediatamente superior ao comandante e inferior ao coronel.
    • Exemplo: Habitualmente o tenente coronel manda un batallón.

Traducións