terno

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Etimoloxía: do latín ternus.

• Pronuncia: [ˈtɛɾ.nʊ] (AFI)

Substantivo masculino

terno (sg: terno; pl: ternos)

1. (completar)

Castelán

• Etimoloxía: do latín ternus.

Substantivo masculino

terno (sg: terno; pl: ternos)

1. Terno.
2. Terno.
3. (lotería primitiva) Sorte de tres números.
4. (Relixión) Conxunto de oficiante, diácono e subdiácono que xuntos celebran unha misa maior ou asisten a unha función eclesiástica.
5. Vestiario do terno eclesiástico.
6. Voto, xuramento ou ameaza.
7. (Imprenta) Conxunto de tres pregos impresos, un dentro do outro.
8. (Cuba e Porto Rico) Conxunto de xoias formado por pendentes, colar e alfinete.