Galego

 
Diácono católico usando a dalmática, vestimenta típica do diaconado
  •   Pronuncia: /di.'ako̯.no̯/ (AFI)

  Substantivo masculino

diácono
(sg: diácono; pl: diáconos)

  1. (Relixión) Nas igrexas cristiás, eclesiástico ao que se lle conferiu, polo sacramento da orde, o terceiro grao da xerarquía eclesiástica, e que está encargado de axudar ao bispo e aos sacerdotes nas funcións litúrxicas, ministeriais e benéficas.
    • Exemplo: A de diácono é a orde inmediatamente precedente á de sacerdote.

Véxase tamén

diaconisa