turíbulo
Galego
- Etimoloxía: do latín turibulum, de tus, turis ("incenso").
- Pronuncia: [tuˈɾi.βu.lʊ] (AFI)
Substantivo masculino
turíbulo (sg: turíbulo; pl: turíbulos)
- Recipiente, normalmente pendurado dunhas cadeas, onde se queima e se esparexe incenso en fume, especialmente en cerimonias relixiosas.
Sinónimos
Termos relacionados
Traducións
Castelán
- Etimoloxía: do latín turibulum, de tus, turis ("incenso").
Substantivo masculino
turíbulo (sg: turíbulo; pl: turíbulos)
Portugués
- Etimoloxía: do latín turibulum, de tus, turis ("incenso").
Substantivo masculino
turíbulo (sg: turíbulo; pl: turíbulos)