ultramontano

Galego

• Etimoloxía: do latín ultramontanus, composto de ultra- e montānus ("do monte").

• Pronuncia: /ultɾamonˈtano̝/ (AFI)

Adxectivo

ultramontano (ms: ultramontano; mpl: ultramontanos; fs: ultramontana; fpl: ultramontanas)

1. Que está do outro lado dunhas montañas.
2. (Catolicismo) Relativo ou pertencente ao ultramontanismo.

Traducións

• Alemán: ultramontan ^(de)
• Castelán: ultramontano ^(es)
• Francés: ultramontain ^(fr)
• Inglés: ultramontane ^(en)
• Italiano: ultramontano ^(it)
• Portugués: ultramontano ^(pt)
• Ruso: ультрагористый ^(ru)

Substantivo masculino

ultramontano (ms: ultramontano; mpl: ultramontanos; fs: ultramontana; fpl: ultramontanas)

1. (Catolicismo) Seguidor do ultramontanismo.

Traducións

• Alemán: Ultramontane ^(de)
• Castelán: ultramontano ^(es)
• Francés: ultramontain ^(fr)
• Inglés: ultramontane ^(en), ultramontanist ^(en)
• Italiano: ultramontano ^(it)
• Portugués: ultramontano ^(pt)
• Ruso: ультрамонтан ^(ru)

Referencias

• «ultramontano» no DIGALEGO, Ir Indo.