ur
Convencións e grafías
Abreviatura
- Definición impropia: Abreviatura do idioma urdú, segundo o código ISO 639.
Véxase tamén
Assan
Substantivo
ur
Bretón
Pronuncia: /ˈœrː/ (AFI)
Artigo
ur
Danés
- Pronuncia: /uːr/ (AFI)
Substantivo
ur
Feroés
- Pronuncia: /uːɹ/ (AFI)
Substantivo
ur
Referencias
VV. AA. (1985). Føroysk-Ensk ordabók. p. 634. Nám. ISBN 9780907715221.
Sueco
- Pronuncia: /ʉːr/ (AFI)
Substantivo
ur
Turco
Substantivo
ur
Sinónimos
Vasco
Substantivo
ur
- Auga.
Declinación
| Declinación de ur (inanimado, rematado en tap -r) | |||
|---|---|---|---|
| indefinido | singular | plural | |
| absolutivo | ur | ura | urak |
| ergativo | urek | urak | urek |
| dativo | uri | urari | urei |
| xenitivo | uren | uraren | uren |
| comitativo | urekin | urarekin | urekin |
| causativo | urengatik | urarengatik | urengatik |
| benefactivo | urentzat | urarentzat | urentzat |
| instrumental | urez | uraz | urez |
| inesivo | uretan | urean | uretan |
| locativo | uretako | ureko | uretako |
| adlativo | uretara | urera | uretara |
| adlativo terminal |
uretaraino | ureraino | uretaraino |
| adlativo de aproximación |
uretarantz | urerantz | uretarantz |
| adlativo destinativo |
uretarako | urerako | uretarako |
| ablativo | uretatik | uretik | uretatik |
| partitivo | urik | — | — |
| prolativo | urtzat | — | — |