auga

Galego

• Etimoloxía: do latín aqua.

• Pronuncia: [ˈaw.ɣɐ] (estándar), [ˈaw.ħɐ] (con gheada) (AFI)

Substantivo feminino

auga (sg: auga; pl: augas)

1. (Química) Substancia incolora, inodora e insípida, líquida a presión e temperatura estándar, cuxa composición molecular é de dous átomos de hidróxeno e un de osíxeno.
2. (Meteoroloxía) Chuvia.
3. (Arquitectura) Cada unha das vertentes dun tellado.

Termos relacionados

• auga aromatizada
• auga carbonatada
• auga carbónica
• auga con gas
• auga de azar
• auga de manancial
• auga de mesa
• auga de rosas
• auga mineral
• auga mineralizada
• auga sen gas
• auga tónica
• augacento
• augar
• augardente
• auguento
• seltz
• a Deus dar auga

Traducións

(1) Substancia composta de dous átomos de hidróxeno e un de osíxeno

Africáner: water (af). Aimará: uma (ay). Alabama: oki (akz). Alemán: Wasser (de). Algonquino: nibi (alq). Aragonés: augua (an). Amuzgo: ndaa (amu) Armenio: ջուր (hy) Asturiano: agua (ast). Azarí: su (az). Bambara: ji (bm). Bonan: se (peh) Bosníaco: voda (bs). Bretón: dour (br). Castelán: agua (es). Catalán: aigua (ca). Checo: voda (cs).

Cheién: mahpe (chy). Cheroqui: ᎠᎹ (chr). Chipewyan: tu (chp). Croata: voda (hr). Danés: vand (da). Deg: ne (mzw) Digaro-mishmi: mace (mhu) Esperanto: akvo (eo). Estoniano: vesi (et). Finés: vesi (fi). Francés: eau (fr). Gaélico escocés: uisge (gd). Galés: dŵr (cy). Garífuna: duna (cab) Húngaro: víz (hu). Inglés: water (en). Inglés antigo: wæter (ang).

Irlandés: uisce (ga). Islandés: vatn (is). Italiano: acqua (it). Karas: per (kgv) Kumzari: hau (zum) Latín: aqua (la). Lojban: djacu (jbo). Manés: ushtey (gv). Náhuatl central: atl (nhn). Paumarí: paha (pad) Portugués: água (pt). Quechua de Cuzco: yaku (quz) Ruso: вода (ru). Tagula: mbwa (tgo) Vasco: ur (eu). Volapuk: vat (vo). Zulú: amanzi (zu).

Islandés

• Etimoloxía: do nórdico antigo auga.

• Pronuncia: /øyːɣa/ (AFI)

• Escoitar: «auga» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo neutro

(sg: auga; pl: augu)

1. (Anatomía) Ollo.