viño doce

Galego

• Etimoloxía: composto de viño e doce.

• Pronuncia: /ˈbiɲo̝ ˈdoθe̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

viño doce (sg: viño doce; pl: viños doces)

1. (Alimentación) Tipo de viño cun contido de azucre residual superior a 50 g/l.

Traducións

• Castelán: vino dulce ^(es)
• Catalán: vi dolç ^(ca)
• Francés: vin doux ^(fr)
• Inglés: sweet wine ^(en)