vingador

Galego

• Etimoloxía: do latín vindicātor, -ōris.

• Pronuncia: /biŋɡaˈðoɾ/ (AFI)

Adxectivo

vingador (ms: vingador; mpl: vingadores; fs: vingadora; fpl: vingadoras)

1. Que vinga.

Traducións

• Castelán: vengador ^(es).
• Francés: vengeur ^(fr).

Substantivo

vingador (ms: vingador; mpl: vingadores; fs: vingadora; fpl: vingadoras)

1. Persoa que vinga.

Traducións

• Castelán: vengador ^(es).
• Francés: vengeur ^(fr).